Hand in hand zaten we daar. Of eigenlijk hand in voet. Met haar handen omklemde ze namelijk stevig mijn been, die daardoor tegen de kooi aangedrukt werd. Preciosa is een slingeraap, en ze is depressief. Niet gek als je jarenlang in een kleine kooi opgesloten hebt gezeten, in een etablissement dat tot drie uur ‘s nachts geopend was. Dronken mannen hielden eten buiten haar kooi om haar te lokken, om vervolgens de botten in haar uitgestrekte arm en vingers te breken met hun benevelde kracht. Nu probeert ze met haar misvormde, aaneengegroeide vingers een stukje banaan uit haar voerbakje te halen.
Parque Municipal Summit
A sad privilege
Al ruim drie weken geniet ik van de gezellige wetenschappers, weelderige tropische bossen en vreemde beesten in mijn achtertuin. Ik hoor je denken: in die volgorde? Op dit moment inderdaad in die volgorde! Zoals ik afgelopen weekend aan Nate Walsh uitlegde: biologen behoren tot de gezelligste soort mensen die ik ken. Ze zijn niet vies van een biertje en flauwe grappen, maar weten dit eerste ook prima te combineren met lange discussies over hun onderzoek en interessante wetenschappelijke feitjes (wist je bijvoorbeeld dat een negenbandig gordeldier, de mascotte van het WK, wel twaalf genetisch identieke jongen kan krijgen? Een eeneiige twaalfling dus!). Daar gaat ons hart sneller van kloppen (ja, ook van dat bier).
Negenbandig gordeldier (Nine banded armadillo)