Laatst heb ik eindelijk Apollo 11 gezien, de direct cinema documentaire over de eerste stappen van een mens op de maan. Zoveel dingen over de maanlanding vielen op hun plaats tijdens het bekijken van de documentaire, zoals hoe ’the Eagle has landed’ gewoon een uitspraak was om te beschrijven dat het voertuig genaamd ’the Eagle’ succesvol geland was. Ik had altijd gedacht dat dit een soort fancy NASA code was die ze gebruikten om hun successen te beschrijven, maar helaas, ze vermeldden gewoonweg de feiten.
Er waren ook andere lessen die ik uit deze documentaire heb geleerd. Bijvoorbeeld, dat de landing op de maan een perfecte metafoor voor het leven is. (Neem mij vooral niet te letterlijk als ik zeg dat iets perfect is, ik heb de neiging om dit soort punten te overdrijven). De documentaire maakt gebruik van originele beelden en audio, opgenomen door NASA in 1969, om de verschillende stappen te laten zien van ongeveer 3,5 uur voor de lancering tot het moment dat ze (spoiler alert) veilig terug op de planeet Aarde landden. En de documentaire deed me beseffen dat ik de thuisreis van de astronauten nooit eerder had overwogen.
Hoevaak in ons leven hebben we een doel waar we naartoe werken, om erachter te komen dat de reis nog niet helemaal voorbij is zodra we dat doel hebben bereikt? We kunnen ons uiterste best doen om de persoon waar we verliefd op zijn te verleiden totdat we een relatie hebben, om daarna op de feiten gewezen te worden dat het inzet en loyaliteit kost om bij elkaar te blijven. Of we hebben toegewerkt naar een promotie op werk, om zodra we die titel hebben bereikt te beseffen dat het harde werk nog niet voorbij is. Misschien zijn we wel klaar met ons promotieonderzoek, om ons daarna af te vragen: ‘Wat nu?’.
Neil Armstrong en Buzz Aldrin zijn veilig op de maan geland. Ze stapten uit, liepen een eindje rond, plantten een vlag, namen wat selfies, belden met de president van de VS en stapten terug in de Eagle. Ze hadden hun doel bereikt: mensen hadden voet gezet op de maan. Maar hun reis was nog niet voorbij. Ze moesten nog steeds veilig thuiskomen. Misschien wel het meest riskante deel van hun reis lag nog voor de boeg: met een enorme snelheid van 39762 km/u terugkeren in de atmosfeer van de aarde, waarbij hun capsule blootgesteld zou worden aan temperaturen tot 2760 °C.
De truc is om ons niet te laten afschrikken door dit vooruitzicht. Het is een essentieel onderdeel van de reis en we kunnen alle juiste voorbereidingen treffen om veilig thuis te komen. In het geval van NASA betekende dat dat ze een gedetailleerd vluchtplan volgden, een document van 353 pagina’s waarin elke stap die nodig was om de missie te voltooien werd beschreven. En toen ze landden, “[was] het Mission Control Centre volgelopen met mensen, ik heb nog nooit zoveel mensen in het Control Centre gezien. De vlag van Apollo 11 is opgehangen in het Mission Control Centre. En de vlaggen [van de VS] zwaaien en de sigaren worden aangestoken”, aldus de verslaggever. Tijd voor een feestje. Nu was de klus echt geklaard.