angst

Doodsangst

/ Ineke Knot

Ik ben bang voor de dood. Zo, daar staat het, zwart op wit. Het is niet onbegrijpelijk dat ik bang ben voor de dood. Mijn vader overleed toen ik 14 was en pas recentelijk ben ik erachter gekomen wat de echte impact daarvan was. Ik denk dat het grootste deel van de wereldbevolking bang is voor de dood, maar we praten er weinig over. De dood is voor veel mensen abstract, ongrijpbaar. Zelfs voor een gelovig persoon zoals ik. Begrijp me niet verkeerd, mijn geloof was en is een enorme bron van troost in tijden van overlijden. En toch ben en blijf ik een mens, eentje met een gebroken hart van een vader die gemist wordt.

Tegelijkertijd heeft het overlijden van mijn vader me veel waardevolle dingen geleerd. De belangrijkste is hoe kostbaar onze tijd is. Ik heb een persoonlijke aversie tegen mensen die zeggen: ‘Ik ga de komende jaren knallen, hard werken, veel geld verdienen, zodat ik vroeg kan pensioeneren. Dan kan ik genieten van mijn harde werk en lekker ontspannen.’ Want mijn ervaring is: wat als je dat niet haalt? Wat als je overlijd voordat je je pensioengerechtigde leeftijd behaalt? Zoals mijn vader, die 55 jaar was toen hij overleed. Daarom heb ik een aversie tegen een ‘ik geniet wel van het leven als ik gepensioneerd ben’-houding. Want ik weet uit ervaring dat je er niet zeker van bent of je je pensioen haalt. Daarom is het dus maar beter om vandaag te gaan leven alsof elke dag er toe doet.

Lees verder →

Dankbaar om kwetsbaar te zijn

/ Ineke Knot

Dankbaar om kwetsbaar te zijn. Dat klinkt als een tegenstelling, of niet? Kwetsbaarheid is niet iets wat we vaak vieren. En dat vind ik een zonde. Waarom blokkeren we soms? Realiseren we ons dat door ons te laten leiden door angst, we juist onszelf weghouden van geluk? 

Brené Brown heeft mij op dit vlak enorm geïnspireerd, deels omdat ze – net als ik – een wetenschapper is. Zij heeft zich gespecialiseerd in onderzoek  naar menselijke schaamte. In het boek ‘De moed van imperfectie’ schrijft ze: “Geluk en dankbaarheid kunnen ons een intens kwetsbaar gevoel geven. En dat terwijl we van nature al angstig zijn en ons vaak geen raad weten met kwetsbaarheid. Onze angst en zorgelijkheid uiten zich vaak als een gevoel van schaarste. We denken bij onszelf:

  • Ik sta mezelf niet toe dit geluk te voelen, want ik weet dat het van korte duur is.
  • Erkennen hoe dankbaar ik ben is vragen om problemen.
  • Ik ben nu liever niet gelukkig dan dat ik later weer wordt teleurgesteld.”
Lees verder →

Waar ben je zo bang voor?

/ Ineke Knot

Vorige week stond ik stil bij de sterfdag van mijn vader. Hij overleed op 55-jarige leeftijd, toen ik 14 was. Een paar jaar geleden ben ik begonnen met het verwerken van Verlaat Verdriet, wat zich richt op het verwerken van verlate rouw als je op jonge leeftijd een ouder verliest. Tijdens mijn rouwproces heb ik toegewerkt naar het moment waarop ik langer zonder hem dan met hem in leven zou zijn. Die dag was 10 februari 2018, en als eindpunt van het rouwproces heb ik een weekend in Ierland doorgebracht om die dag te herdenken.

Ik heb behoorlijk veel gereisd en ben zelden nerveus of zenuwachtig voordat ik reis. Hoe ontzettend anders was het toen ik me aan het voorbereiden was op deze reis. Ik was het pakken van mijn tas aan het uitstellen, nee, ik was me aan het verzetten tegen het feit dat ik mijn tas moest pakken. Ik was enorm bang voor hoe De Dag zou zijn. Dus was ik manieren aan het vinden om De Dag over te kunnen slaan. Ik was niet op zoek naar manieren om mijn geplande trip te vermijden. Ik hoopte dat het uitstellen van mijn tas pakken ertoe zou leiden dat ik De Dag zelf niet hoefde te doorleven.

Lees verder →